Dag 11

Het spijt me heel erg dat het verslag zo laat erop staat maar hier hoog in de bergen valt de internet verbinding regelmatig weg, gister avond waren er onweerstormen en momenteel zijn alle gast wifi routers kapot, ik mag daarom even op het internet van de werknemers hier. Nogmaals sorry, na morgen zal het niet meer gebeuren dan zijn we in Vegas. Geniet van het verslag.

Vandaag is het dag 11 van onze reis door Amerika, we gaan vandaag weg uit Moab en richting Tropic bij de Bryce Canyon, het wordt een redelijk lange rit maar ondertussen gaan we nog veel dingen doen.

De ochtend begint vandaag ook weer lekker rustig, we hoeven pas laat weg omdat we om 4 uur ’s middags het nieuwe motel in kunnen. We kleden ons allemaal aan nadat we rustig ons bed uit komen en gaan ontbijten in het motel. We waren net op tijd, 9 uur ’s morgens, toen begonnen de medewerkers het hele ontbijt al weer af te bouwen. Maar oké, we krijgen nog net ons eten binnen voordat alles al weer in de kastjes staat. Hierna gaan we naar onze kamer om ons spullen in te pakken en ons klaar te maken voor de rit naar Tropic. Eenmaal alles ingepakt en klaar gaan we op weg.

We nemen eerst de 191 noord, deze weg komt langs Arches dus we krijgen nog een keer een kijkje op de stenen die hier te zien zijn. Alle hoge en kleine, plus nog een paar boogjes. Na de 191 komen we op de i170 west, ook hier zijn weer stenen en landschappen te zien, zo veel dat ik vanzelf in slaap val. Ik weet het, je bent hier maar één keertje dus moet je genieten van de omgeving. Maar dames en heren nadat je meer dan 600.000 vierkante kilometer aan steen hebt gezien begin je het steeds minder speciaal te vinden. Daarom prefereer ik op dit moment de binnenkant van mijn oogleden in plaats van de rotsformaties die te zien zijn. Geen paniek! Papa heeft genoeg foto’s gemaakt van alles wat te zien was toen ik aan het slapen was.

Na de i170 gaan we op route 24, hier komen we langs twee parken, deze parken zijn ook gevuld met stenen. Het eerst park is Goblin Valley state park. Deze stenen zijn heel apart gevormd en lijken het best beschreven op lava in een lavalamp. Alleen staat alles omhoog. Dit waren wel stenen waarvan ik dacht: “Dit is interessant, hier ga ik aandacht aan besteden.” En dat deed ik dan ook. Dave en ik gingen door alle stenen heen klimmen, wat eigenlijk niet helemaal de bedoeling was maar een beetje interactie met de omgeving is natuurlijk ook niet overbodig. Nadat mama en ik, Dave en papa kwijt waren geraakt en even gewacht hadden kwamen ze allebei weer naar boven onder het dakje dat ze daar hadden gemaakt. Hier eten we wat en gaan daarna weer verder richting Tropic.

Onderweg op route 24 komen we ook door Capitol Reef National park, dit park is op zich ook interessant omdat het een beetje lijkt of het altijd op de bodem van de zee heeft gelegen, op de ene plek zijn er hoge pieken en op andere plekken lijkt het net of het een maanlandschap is, allemaal erg mooi natuurlijk. Capitol Reef ligt door de routes 24 en 12 heen, hier komen we door Hanksville heen. Hierna volgen we de route 12 en deze komt dan weer door Capitol Reef heen. Helaas was ik alweer in slaap gevallen. Het gebeurt niet per ongeluk maar vanzelf leun ik rechts en val in slaap. Zo gebeurt het helaas. Bij de splitsing van route 12 stoppen we weer even om te eten. Een soort koffiewinkeltje, we eten broodjes en koekjes en gaan daarna verder. Alleen begon het tijdens het eten keihard te regenen, dus het wordt vast een leuke rit. Na een tijdje te rijden zien we in de verte een gigantische mistwolk. Dit was een onweerswolk waar het super hard regende. Omdat we zo hoog in de bergen zitten komen de wolken relatief erg laag te liggen. De route 12 gaat recht door deze wolk heen. Als we er op af rijden zijn we al heel wat onweer, ik heb er ook nog een foto van kunnen maken. In de wolk zelf zien we helemaal niks, je kan maximaal 5 meter voor je kijken daarna zie je gewoon mist en regen. Gelukkig is de wolk niet erg groot, hierna rijden we door richting Tropic.

Het regent nog steeds en het is dan ook behoorlijk afgekoeld in Tropic. Nu even wat leuke feitjes over de stad zelf. De stad heeft een ware 460 inwoners en ligt op 6000 voet hoogte. Je kan op de main street staan en het begin en eind van Tropic zien, erg grappig dus. Na onze koffers uitgepakt te hebben gaan we eten bij een van de twee restaurantjes die hier zijn. Ik neem een lekker bord pasta wat iets groter uitpakte dan ik hoopte, maar ja dan heb ik nog voor vanavond. Papa en mama zitten aan de salades en Dave neemt weer oer Hollands patat.

Na wat te hebben gegeten lopen papa en ik nog een ommetje, in andere woorden hebben we heel Tropic afgelopen. Letterlijk de hele stad, van het begin tot eind. Ja, jongens een echte metropool kan je Tropic zeker noemen. Hierna gaan we weer richting ons motel om nog lekker op de bedden te liggen en tv te kijken. Het was weer een erg lange dag. Morgen gaan we naar Bryce Canyon. De laatste stenen die we gaan bekijken dacht ik. Hierna richting Las Vegas en Santa Barbara in Californië. Persoonlijk kijk ik heel erg uit naar Las Vegas, ik ben echt heel benieuwd om alles te zien daar. Dit was onze dag al weer, bedankt voor het lezen en tot morgen :)