Dag 4
Door: Mick
Blijf op de hoogte en volg Mick
09 Juli 2014 | Verenigde Staten, Tucson
Dag 4, onze laatste officiële dag in LA, we gaan hierna richting Tucson, een rit van ruim 7 uur. Hier gaan we een luchtbasis bezoeken en genieten van de 108 graden Fahrenheit die google aangeeft.
Onze dag begint erg vroeg, we moeten namelijk alles verzamelen en redelijk vroeg weg om nog op tijd in Tucson aan te komen. Dus nadat we de koffers hadden ingepakt en de eigenaar van het huisje gedag hadden gezegd gingen we op reis, 10 minuten hierna stopten we bij een Subway maar dat laten we even achterwegen.
De rit is natuurlijk erg lang en daarom moeten we ook soms wat stops maken tussendoor. Onze eerste stop is in Palm Springs, een klein dorpje zo'n 2 uur van LA verwijderd. Het is hier zo vreselijk warm.. Niet normaal zeg. 99 graden, aha dat is dus nog niks vergeleken met de 108 in Tucson (even ter verduidelijking, dat is 42,222222222222 graden Celsius). In Palm Springs gaan we even lekker bij een Starbucks zitten, waar voor de eerste keer mijn naam goed op de beker werd gezet. Bij Starbucks vragen ze namelijk bij elke bestelling je naam, deze wordt daarna op je beker geschreven als je koffie klaar is. Nu staan deze jongens en meisjes er bekend om, om letterlijk elke naam verkeerd te schrijven. Mick zou bijvoorbeeld Patricia kunnen worden. Maar oke, naa wat lekker te hebben gedronken en gegeten gaan we weer verder, nu hebben we nog 5 uur aan woestijn te gaan.
Onze volgende stop zou in het stadje Buckeye zijn, nu werden we geconfronteerd met het grootste hol wat ik tot nu toe gezien heb. Letterlijk nog erger dan Curacao. Gellukig werd, nadat we wat verder de stad in gingen, het al wat redelijker en hebben we boodschappen gedaan bij een lokale supermarkt (met Wi-Fi). Hier haalden wer wat lekkere broodjes waarna we weer verder op pad gignen. Toen kwamen we uit het niks een gigantisch winkelcentrum tegen. Dit is typisch Amerikaans: plaats een gigantisch gebouw in the middle of nowhere, geprefereerd op een compleet vlak stuk land zodat het gebouw nog wat meer opvalt.
Hierna waren er geen stops meer, de rit naar Tucson was nu nog zo'n 2 uurtjes dus we konden lekker genieten van het mooie landschap. Ik zal hier nog wat foto's van bijvoegen op m'n iPhone, het was echt heel mooi. Ook waren er kleine zandtornado's dat was wel een erg grappig gezicht ik heb ook nog geprobeerd om het te filmen wat wel redelijk gelukt is.
En ja hoor dames en heren wat zien we daar in de verte? Donkere lucht. Je hoort het goed, de dag dat familie Vermeulen besluit om een extreem droge woestijn te verkennen komt er een onweersstorm met zo veel flitsen dat je er bijna epilepsie van krijgt. Allemaal erg leuk natuurlijk. We hebben nog wel een beetje geluk gehad want de storm ging net om ons heen, nog steeds is het best een raar gezicht om zoveel onweer te zien.
Eenmaal aangekomen bij ons volgende huis gaan we allemaal even niksen, ik stap meteen onder de douche. Door de hitte stink ik erger dan de meeste stinkdieren in Artis. Hierna ging ik met Papa boodschappen doen in de "supermarkt" Target. Hier was namelijk 1/5e van de winkel aan eten toegewijd de rest was allemaal willekeurige troep van medicijnen tot het nieuwe seizoen van Family Guy (op blue-ray). Toen we thuis kwamen en begonnen te koken was het inmiddels al weer 9 uur 's avonds, maar ach beter nu eten dan middernacht honger krijgen. Na het eten poolen papa en ik nog een potje of twee, daarna gaan we allemaal richting bed en maken ons klaar voor iets heel leuks morgen, naar de Air Force Junkyard in Tucson.
Ik denk er trouwens aan om de verslagen toch voortaan weer 's ochtends te schrijven, 's avonds ben ik namelijk best moe van de afgelopen dag en kan ik weinig motivatie opwekken om toch nog een verslag te schrijven. Nu heb ik deze toch nog wel gemaakt maar ik denk dat het meer uit eigen gemak en ook een beetje de kwaliteit van het verslag een beter idee is. Maar ja, tot de volgende keer! :)
- Mick
Onze dag begint erg vroeg, we moeten namelijk alles verzamelen en redelijk vroeg weg om nog op tijd in Tucson aan te komen. Dus nadat we de koffers hadden ingepakt en de eigenaar van het huisje gedag hadden gezegd gingen we op reis, 10 minuten hierna stopten we bij een Subway maar dat laten we even achterwegen.
De rit is natuurlijk erg lang en daarom moeten we ook soms wat stops maken tussendoor. Onze eerste stop is in Palm Springs, een klein dorpje zo'n 2 uur van LA verwijderd. Het is hier zo vreselijk warm.. Niet normaal zeg. 99 graden, aha dat is dus nog niks vergeleken met de 108 in Tucson (even ter verduidelijking, dat is 42,222222222222 graden Celsius). In Palm Springs gaan we even lekker bij een Starbucks zitten, waar voor de eerste keer mijn naam goed op de beker werd gezet. Bij Starbucks vragen ze namelijk bij elke bestelling je naam, deze wordt daarna op je beker geschreven als je koffie klaar is. Nu staan deze jongens en meisjes er bekend om, om letterlijk elke naam verkeerd te schrijven. Mick zou bijvoorbeeld Patricia kunnen worden. Maar oke, naa wat lekker te hebben gedronken en gegeten gaan we weer verder, nu hebben we nog 5 uur aan woestijn te gaan.
Onze volgende stop zou in het stadje Buckeye zijn, nu werden we geconfronteerd met het grootste hol wat ik tot nu toe gezien heb. Letterlijk nog erger dan Curacao. Gellukig werd, nadat we wat verder de stad in gingen, het al wat redelijker en hebben we boodschappen gedaan bij een lokale supermarkt (met Wi-Fi). Hier haalden wer wat lekkere broodjes waarna we weer verder op pad gignen. Toen kwamen we uit het niks een gigantisch winkelcentrum tegen. Dit is typisch Amerikaans: plaats een gigantisch gebouw in the middle of nowhere, geprefereerd op een compleet vlak stuk land zodat het gebouw nog wat meer opvalt.
Hierna waren er geen stops meer, de rit naar Tucson was nu nog zo'n 2 uurtjes dus we konden lekker genieten van het mooie landschap. Ik zal hier nog wat foto's van bijvoegen op m'n iPhone, het was echt heel mooi. Ook waren er kleine zandtornado's dat was wel een erg grappig gezicht ik heb ook nog geprobeerd om het te filmen wat wel redelijk gelukt is.
En ja hoor dames en heren wat zien we daar in de verte? Donkere lucht. Je hoort het goed, de dag dat familie Vermeulen besluit om een extreem droge woestijn te verkennen komt er een onweersstorm met zo veel flitsen dat je er bijna epilepsie van krijgt. Allemaal erg leuk natuurlijk. We hebben nog wel een beetje geluk gehad want de storm ging net om ons heen, nog steeds is het best een raar gezicht om zoveel onweer te zien.
Eenmaal aangekomen bij ons volgende huis gaan we allemaal even niksen, ik stap meteen onder de douche. Door de hitte stink ik erger dan de meeste stinkdieren in Artis. Hierna ging ik met Papa boodschappen doen in de "supermarkt" Target. Hier was namelijk 1/5e van de winkel aan eten toegewijd de rest was allemaal willekeurige troep van medicijnen tot het nieuwe seizoen van Family Guy (op blue-ray). Toen we thuis kwamen en begonnen te koken was het inmiddels al weer 9 uur 's avonds, maar ach beter nu eten dan middernacht honger krijgen. Na het eten poolen papa en ik nog een potje of twee, daarna gaan we allemaal richting bed en maken ons klaar voor iets heel leuks morgen, naar de Air Force Junkyard in Tucson.
Ik denk er trouwens aan om de verslagen toch voortaan weer 's ochtends te schrijven, 's avonds ben ik namelijk best moe van de afgelopen dag en kan ik weinig motivatie opwekken om toch nog een verslag te schrijven. Nu heb ik deze toch nog wel gemaakt maar ik denk dat het meer uit eigen gemak en ook een beetje de kwaliteit van het verslag een beter idee is. Maar ja, tot de volgende keer! :)
- Mick
-
09 Juli 2014 - 09:28
Astrid:
De natuur onderweg ziet er indrukwekkend uit. Cool, maar sterkte met de hitte daar. Lijkt me niet erg prettig, maar het zal wel wennen, denk ik. Weer bedankt voor het verslag en geniet ze. We stay tuned! XXXX -
09 Juli 2014 - 14:46
Margreet Fronczek:
Hoi Mick en rest van de familie,
wat schrijf je ontzettend leuke reisverslagen. We genieten er erg van en hebben en hebben een goed idee hoe jullie de dagen doorbrengen in USA. Wanneer je ze schrijft maakt niet uit, moet je gewoon doen zoals het jou goed uitkomt, want het is jullie vakantie.
Groetjes Margreet en Douwe -
09 Juli 2014 - 15:40
Ieniemienie:
Familie, wat geniet ik toch van Mick zijn verhaal, heerlijk ik kijk nu alweer uit naar morgen.
Xxxxxxx
Ieniemienie -
09 Juli 2014 - 18:37
Tantemo:
Hee Mick,
Wat een leuke verslagen.
Allemaal de groeten en veel plezier.
Lfs,
MO! -
09 Juli 2014 - 18:42
Otto:
Hier regent het :( -
09 Juli 2014 - 20:44
Olaf:
Ziet er allemaal weer prachtig uit.
Leuk om jullie reis een beetje mee te beleven.
Bij jullie is het warm maar ook hier doet de zon zijn werk 24 graden
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
