Dag 12

Vandaag is het dag 12, onze laatste steen-bekijk dag. We gaan vandaag naar Bryce Canyon en het park verkennen, daarna doen we lekker rustig aan in ons motel.

De dag begint redelijk vroeg, ik probeer in de paniek het verslag van dag 11 te uploaden maar dat werkt niet. Ik douche snel, kleed me aan en ga naar de receptie om te zeuren over het internet waarna ik uiteindelijk toegang krijg tot de WIFI bij de receptie. Net toen papa van plan was weg te gaan. Maar ja het blog komt even voor dus gaan we later weg om een volledig blog af te leveren. Papa zet de foto’s op internet en daarna gaan we in de auto richting Bryce Canyon, een redelijk korte rit, ongeveer 10 mijl verderop.

Eenmaal in Bryce vond ik het toch nog wel indrukwekkend, ook al waren het weer stenen. Bryce is wel heel anders dan wat we gezien hebben. Het zijn een soort grote pilaren die aan elkaar vast zitten. Het mooie aan dit park is eigenlijk dat je door de Canyon heen kan lopen, dus nadat we in dit drukke park waren aangekomen en alles van boven gezien hadden gingen we de steile trappen af richting de Canyon. Het is een pittige route met best veel klimmen en afdalingen maar dat maakt niet uit, we gaan gewoon lekker doorlopen. Eenmaal beneden voel je jezelf echt heel klein, de muren zijn zo 50 meter hoog. Ook is het best smal wat een extra klein gevoel geeft. Het is alleen wel een beetje gevaarlijker door de stormen van gister, dit heeft het park erg nat gemaakt waardoor ook alle aarde van de muren nat is geworden. Maar als de echte waaghalzen die we zijn gaan we gewoon verder door het ruwe terrein.

Na een tijdje lopen komen we ook in een soort bosgebied, niet heel erg dicht met bomen maar zo hier en daar toch een boompje. Hier zijn heel veel eekhoorns en ‘chipmunks’ te zien, chipmunks zijn een soort kleinere, schuwere eekhoorntjes. Het is wel erg grappig om ze te zien rennen omdat ze erg snel bewegen, als een soort vogels. Als we nog een stuk doorlopen komen we vanzelf bij een gigantische trap die omhoog leidt weer terug naar het begin. Dit is toch wel een aardige klim. Wat ook erg hielp is dat er een gigantische groep mensen van de kerk de trap af kwam lopen dus het werd erg krap op de 2 meter brede trappetjes. Maar na behoorlijk wat bloed zweet en tranen zijn we dan bovenop weer terug bij het begin. Dave en ik waren 8:15,7 minuten eerder boven, kuch alweer getimed.

Na de Canyon in te zijn geweest gaan we nog een ander punt bekijken, Bryce point, hier krijg je vanaf een andere kant het park te zien. Een gedeelte er van dan, het park is namelijk heel erg groot. We kijken hier nog een tijdje en lopen nog een beetje waar ik bomen sap op m’n hand kreeg (hars) wat lekker bleef kleven waardoor drinken uit een flesje erg lastig werd. Ook helpt hars er af wassen met water niet, dat is de wijze les van vandaag. Maar goed, hierna gaan we richting de auto lopen waarna we op zoek gaan naar een plek om te eten. Na een tijd te rijden komen we aan in Panquitch, hier zit een steakhouse (cowboy smokehouse café) waar we gaan eten. Ik neem kipsteak, papa neemt een hamburger, Dave een tosti en een sandwich. Na ons eten op te hebben gaan we nog even door de stad lopen, dit duurt alleen niet zo lang omdat Panquitch bijna nog kleiner is dan Tropic, we bezoeken nog een winkel waar ze cowboy spullen verkopen, hierna gaan we in de auto op weg naar huis, onderweg komen we het motel tegen waar papa en mama vroeger zaten samen Peter & Nancy (1996 om precies te zijn).

Eenmaal thuis gaan mama en papa lekker zu bett gehen, Dave en ik gebruiken lekker de front desk Wi-Fi om filmpjes op YouTube te kijken (Het internet is echt snel, mede omdat niet anders er gebruik van kan maken..) We horen ook nog wat lekker gesnurk maar daar bemoeien we ons verder niet mee. Als papa en mama wakker zijn gaat papa nog naar een grot toe (Mossy Cave) waar een waterval in zit. Mama, Dave en ik blijven thuis. Ik koop met mama nog wat spullen bij de supermarkt en daarna blijven we nog lekker thuis tot het avond is en we bij restaurant nummer 2 van de 2 gaan eten in Tropic, een pizza plek. We bestellen allemaal pizza’s en nemen daarna nog een dessert wat nog steeds erg zwaar op de maag ligt, ik had cheesecake wat sowieso al vult als een malle en de rest van de groep nam een ijsje dat gemaakt is voor één persoon, maar zelfs met z'n drieën kregen ze dat niet op. De niet opgegeten pizzastukken gaan mee naar huis en worden bewaard voor morgen. Eenmaal thuis kijken we nog wat realityshows over sportscholen en ik luister nog een muziekje op m’n laptop. Dit was onze dag alweer, verwacht morgen een goed verslag dan komen we namelijk aan in Las Vegas waar ik persoonlijk heel erg naar uit kijk. Maar dat is morgen, we gaan zo naar bed toe om ons klaar te maken voor de grote stad met lichtjes. Dit was het verslag, tot morgen iedereen :)